وقتی علم و عشق کنار هم قرار می گیرند - مجله سرگرمی

به گزارش خبرنگاران، افراد زیادی در دنیا بوده اند که با نبوغ شان زندگی بشر را تغییر داده اند اما در میان این سیل عظیم افراد، 7 زوج بوده اند که با یاری و حمایت یکدیگر رنگ دیگری به دنیای علم بخشیده اند. در این خبر قصد داریم 7 زوج را که با حمایت یکدیگر پیروزیت های چشمگیری در زمینه علم داشته و به قدرت رسیده اند را معرفی کنیم.

1. امیلی دو شاتله و وُلتِر

نخستین زوجی که در صدر این لیست قرار دارند امیلی دو شاتله و وُلتِر هستند.

امیلی دو شاتله(Émilie du Châtelet) ریاضیدان، فیزیکدان و نویسندهٔ فرانسوی بود. او در کودکی از هوش زیادی برخوردار بود و در 12 سالگی می توانست به راحتی به زبان های لاتین، ایتالیایی، یونانی و آلمانی صحبت و ترجمه کند.

او پس از مدتی آموزش هایی دربارهٔ فلسفه، ریاضی وادبیات دید. دو شاتله پس از آشنایی با وُلتر(Voltaire)، نویسنده و فیلسوف فرانسوی، همراه با او دست به اقداماتی دربارهٔ جدایی کلیسا و دولت و محدود کردن قدرت دولت زد. یکی از اقدامات مهم دو شاتله ترجمهٔ مقالهٔ پرینسیپیا(Principia) نیوتن به فرانسوی بود که این کار وی در آشنا کردن مردم فرانسه با نیوتن نقش مهمی داشت. او نظریهٔ نیوتن را که می گفت انرژی جنبشی یک جسم با حاصل ضرب جرم یک جسم بر سرعت آن برابر است را تکمیل کرد و فرمول(e=mv²) را ارائه کرد. این نظریه که تئوری اینشتین از آن حمایت می نماید خدمت بزرگی به دنیای علم کرد.

این زوج نامی پیروز به چاپ کتاب Elements of the Philosophy of Newton ، شدند. کتاب مذکور به توضیح نظریه ها و تفکرات آیزاک نیوتن فیزیک دان، ریاضی دان، ستاره شناس و فیلسوف انگلیسی می پردازد.

امیلی دو شاتله در سن 42 سالگی و بر اثر بیماری آمبولی ریه درگذشت. پس از مرگ او، ول تر در نامه ای به دوست خود چنین نوشت: من تنها یار خود را از دست ندادم بلکه نیمی از جان و روح خود را از دست دادم.

2. ماری آن و آنتوان لاووازیه

دومین زوج مشهور و تاریخی که در دهه 1700 میلادی پیروز به کشف های بسیاری در زمینه علم شیمی شدند، ماری آن و آنتوان لاووازیه بودند.

آنتوان لوران لاووازیه(Antoine-Laurent de Lavoisier) دانشمند فرانسوی و بنیانگذار شیمی نوین بود. او زیر نظر استادان بزرگی نجوم، گیاه شناسی، شیمی و زمین شناسی را به خوبی فرا گرفت. پس از اتمام دوره حقوق بار دیگر به علوم روی آورد و 3 سال بعد هنگام که جوانی 25 ساله بود به عضویت فرهنگستان سلطنتی علوم برگزیده شد.

ماری آن(Marie-Anne) زمانی که تنها 13 سال داشت با لاووازیه ازدواج کرد و پس از آن این زوج برای تأسیس یک آزمایشگاه شیمی که برای کارشان به آن بسیار احتیاج داشتند، مجبور شدند تا جهیزیه ماری آن را بفروشند.

این زوج نابغه با همکاری یکدیگر پیروز به کشف نقش اکسیژن در تنفس گیاهی و حیوانی و همچنین نقش آن در احتراق شدند.

آنها طی مطالعاتشان دریافتند که آب از اکسیژن و هیدروژن ساخته شده و در طول آزمایش خود پیروز به اثبات پایستگی جرم شدند.

قانون پایستگی جرم یا پایستگی ماده(Conservation of mass) که یکی از قوانین بنیادین فیزیک و شیمی است، بیان می نماید که جرم و تعداد عناصر موجود در هر گونه شیمیایی در یک سیستم بسته(و نه در سیستم های باز و سیستم هایی که صورت های متفاوتی از ماده و انرژی به سیستم وارد شده و یا از آن خارج می شوند) صرف نظر از فرایندهایی که در درون آن در حال وقوع است، ثابت و تغییرناپذیر باقی می ماند. این قانون امروزه با قانون پایستگی انرژی ترکیب شده و قانون پایستگی جرم و انرژی نامیده می گردد. آنتوان لاووازیه با به کارگیری ترازو به شکل تجربی انقلابی در شیمی پدید آورد و تعدادی از پدیده های شیمیایی را به وسیله این قانون توجیه کرد. این نظریه در شیمی، مکانیک و دینامیک سیالات کاربردهای فراوانی دارد.

لاووازیه نخستین کسی بود که از ترازو برای سنجش و تحقیق در فعل و انفعالات شیمیایی در آزمایشگاه استفاده کرد و تجربه و سنجش توأم با نتیجه گیری صحیح را پایه و اساس این علم قرار داد.

ماری آن در کنار کشفیات مهمی که همراه با همسر خود انجام داده بود، در طول حیات پیروز به ترجمه چندین اثر علمی نیز شد و با این کار خود یاری بزرگی به استاندارسازی روش علمی کرد.

روش علمی(scientific method) یا به عبارت دقیق تر روش اثبات تجربی یک پدیده به گستره ای از روش ها اشاره دارد که برای آنالیز پدیده ها، دست یافتن به دانش نوین، یا بازسازی و درهم آمیزی دانش های پیشین به کار می رود.

لاووازیه امکان درک و شناخت عناصر گازی شکل را فراهم کرد. در دوران سلطه نظریه آتش زایی وسایل تجربی زیادی فراهم آمده بود که سبب دگرگونی های انقلابی در شیمی شدند.

در اول نوامبر سال 1772 توضیح تجربیاتش در زمینه احتراق ترکیبات مختلف در هوا را به این ترتیب خاتمه بخشید که گفت: وزن همه مواد و از جمله فلزات بر اثر احتراق و سوختن افزایش می یابد. نظر به اینکه چنین واکنش ها احتیاج به مقدار زیادی هوا داشتند. لاووازیه نتیجه گیری دیگری هم کرد و گفت: هوا مخلوطی از گازهای با خواص گوناگون است که در حین سوختن مواد، قسمتی از آن با ماده سوزنده ترکیب می گردد. در شروع لاووازیه این جز از هوا را مشابه هوای ثابت بلاک تلقی کرد ولی به زودی متوجه شد که آن قسمت از هوا که با مواد در هنگام سوختن ترکیب می گردد مناسب ترین جز هوا برای تنفس است. به این ترتیب لاووازیه رو در روی اکسیژن نهاده شد ولی از اعلام کشف گاز جدید خودداری کرد چون می خواست چند تجربه تکمیلی انجام دهد.

چند سال بعد وی به این نتیجه رسید که مناسب ترین هوا برای تنفس یکی از مواد بنیانی در ساخت اسیدها یعنی مهم ترین قسمت همه اسیدهاست. بعدها معلوم شد که این اعتقاد اشتباه بوده است اما در سال 1779 لاووازیه اندیشید که این خاصیت را در نام گاز کشف شده بگنجاند و از آن پس این عنصر را اکسیژن نامید که از کلمه یونانی به معنی اسیدساز گرفته شده است.

از جمله خطراتی که جان لاووازیه را به مخاطره انداخت و بیشتر جنبه سیاسی داشت هنگام انقلاب کبیر فرانسه بود زیرا این دانشمند در آن موقع رساله معروفی درباره اقتصاد سیاسی موسوم به ثروت های زیرزمینی فرانسه را به رشته تحریر درآورد. این کتاب یکی از مهم ترین کتبی است که در مبحث اقتصاد نوشته شده است.

پایان به رغم کوشش های ماری آن برای نشان دادن اهمیت کارها و کشفیات لاووازیه، این دانشمند فرانسوی 8 مه سال 1794 و در سن 50 سالگی در دادگاه انقلابی به ریاست ژان باتیست کوفن هال به جرم خیانت به ملت همراه چند تن دیگر تسلیم تیغ گیوتین شد.

سال ها بعد همسر او ماری آن نیز در 10 فوریه سن 78 سالگی در پاریس درگذشت.

3. ماری کوری و پیر کوری

قطعاً ماری کوری و پیر کورییکی از شناخته شده ترین زوج های علمی در دنیا هستند. در سال 1895 این ماری و پیر کوری با یکدیگر ازدواج کردند و همکاری این زوج محبوب تا سال 1906 و پس از مرگ پیر کوری ادامه داشت.

ماریا اسکلودوسکا کوری شناخته شده با نام ماری کوری(Marie Curie) فیزیکدان و شیمی دان لهستانی-فرانسوی بود. وی در 1893 لیسانس خود را در رشته فیزیک دریافت کرد و تنها یک سال بعد در رشته ریاضیات نیز پیروز به اخذ لیسانس گشت. ماری کوری نخستین زنی است که برنده جایزه نوبل شد. او همچنین اولین دانشمند و تنها زنی است که دو بار جایزهٔ علمی نوبل را دریافت نموده است و تنها فردی است که دو جایزه نوبل را در دو رشته مختلف کسب نموده است. او ابتدا این جایزه را در رشتهٔ فیزیک در 1903 و سپس در رشته شیمی در 1911 دریافت کرد.

پیر کوری(Pierre Curie) فیزیک دان فرانسوی بود و از پیشگامان عرصه بلورشناسی، مغناطیس و رادیو اکتیویته بود. او و همسرش ماری کوری، به همراه آنری بکرل در سال 1903 پیروز به دریافت جایزه فیزیک نوبل گشتند. آنها این جایزه را به خاطر کشف خودپرتوزایی و مطالعه پدیده های تابشی در کشف رونتگن، دریافت نمودند.

پیر کوری در سال 1906 در سن 47 سالگی بر اثر حادثه برخورد با درشکه درگذشت و 28 سال بعد نیز همسر وی ماری کوری، به خاطر کم خونی آپلاستیک که ناشی از پرتوزایی پرتو ایکس بود درگذشت.

4. ایرن ژولیو-کوری و فردریک ژولیو کوری

ایرن ژولیو-کوری(Irene Curie) دختر ماری و پیر کوری، از فیزیکدانان برجسته بود. در سن 17 سالگی وی با فردریک ژولیو(Frederic Joliot) که در انستیتو رادیوم زیر نظر ماری کوری کار می کرد ازدواج کرد.

فردریک ژولیو کوری فیزیکدان و شیمی دان برجستهٔ فرانسوی بود که در سال 1935 به اتفاق همسرش ایرن ژولیو کوری پیروز به دریافت جایزهٔ نوبل شیمی شد.

حاصل این ازدواج یک دختر به نام هلن لانژون-ژلیو و یک پسر به نام پیر آدرین ژولیو-کوری است.

هلن لانژون-ژلیو(Hélène Langevin-Joliot) فیزیک دان و استاد فیزیک هسته ای دانشگاه پاریس است. پیر آدرین ژولیو-کوری(Pierre Adrien Joliot-Curie) نیز زیست شناسی نامی و پژوهشگر مرکز ملی پژوهش های علمی فرانسه با (CNRS) است.

ایرن ژولیو کوری در 17 مارس 1956 بر اثر سرطان خون که به دلیل مجاورت با پرتوهای رادیواکتیو به آن مبتلا شده بود درگذشت. همسر وی نیز دو سال بعد و در سن 58 سالگی در پاریس درگذشت.

5. گرتی کوری و کارل فردیناند کوری

گرتی کوری و کارل فردیناند کوری پنجمین زوج پیروز این لیست هستند. این دو دانشمند در زمان دانشجویی در دانشگاه پراگ با یکدیگر آشنا شدند و در سال 1920 و پس از فارغ التحصیلی نیز ازدواج کردند. به خاطر اوضاع رو به وخامت اروپا آنها پس از ازدواج به آمریکا رفتند و در مرکز تحقیقاتیRoswell Park Cancer Institute در نیویورک پژوهش های خود درباره متابولیسم کربوهیدرات(carbohydrate metabolism) را شروع کردند. گرتی کوری با همکاری با کارل در آزمایشگاه به پزشکی علاقه مندتر شد.

گرتی کوری(Gerty Cori) یک زیست شیمی دان آمریکایی و کارل فردیناند کوری(Carl Ferdinand Cori) نیز یک دانشمند در زمینه زیست شیمی اهل ایالات متحده آمریکا بود.

گرتی کوری با همکاری با کارل در آزمایشگاه به پزشکی علاقه مندتر شد. این زوج بسیار به مطالعه درباره ساختار بدن انسان و به خصوص نحوه پردازش گلوکز در بدن انسان علاقه داشتند. آنها پس از سال ها مطالعه و آزمایش، پیروز به کشف مکانیزمی شدند که در آن بافت عضله از گلوکز، گلیکوژن، برای انرژی استفاده می کرد و سپس به عنوان یک ذخیره انرژی فراوری می کرد. آنها این مکانیزم را چرخه کوری(Cori Cycle) نامیدند.

چرخهٔ کُوری یا چرخهٔ اسید لاکتیک، فرایندی است که در اثر آن اسید لاکتیکی که با قند کافت بی هوازی در ماهیچه ها فراوری شده به کبد می رود و دوباره به اسید لاکتیک تبدیل می گردد. این زوج پس از این کشف در سال 1947 پیروز به دریافت جایزه نوبل پزشکی شدند.

گرتی کوری سومین زن در دنیا و اولین زن آمریکایی بود که در یک رشته علمی جایزه نوبل گرفت. او اولین زنی بود که جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی گرفت.

6. ایزابلا کارل و جروم کارل

ایزابلا کارل(Isabella Karle) دانشمند در زمینه بلورنگاری اهل ایالات متحده آمریکا و جروم کارل(Jerome Karle) شیمیدان آمریکایی در سال 1940 و آزمایشگاه کلاس شیمی فیزیک دانشگاه میشیگان با یکدیگر آشنا شدند. این زوج در سال 1942 پیروز به اخذ مدرک دکترای خود در رشته شیمی فیزیک شدند و در همان سال نیز ازدواج کردند و پس از ازدواج به واشنگتن دی سی رفتند تا در آزمایشگاه تحقیقاتی نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا (US Naval Research Laboratory) کار نمایند.

آنها با یاری یکدیگر روشی با عنوان روش مستقیم معین ساختار مولکولی را توسعه دادند. این روش برای جروم جایزه نوبل را به ارمغان آورد که البته وی از این بابت که جایزه تنها به او تعلق گرفته کمی ناراحت بود چرا که ایزابلا بسیار او را در این راه یاری نموده بود و او نیز نقش مهمی در این دستاورد داشت.

7. می-بریت موزر و ادوارد موزر

آخرین زوج این لیست، می-بریت موزر(May-Britt Moser) عصب پژوه اهل نروژ و ادوارد موزر(Edvard Moser) دانشمند زمینه علوم اعصاب اهل نروژ هستند. این زوج یکدیگر را هنگام تحصیل در رشته روانشناسی در دانشگاه اسلو (University of Oslo) ملاقات کردند. آنها با هم و به همراه جان اوکیف(John OKeefe)عصب پژوه نامی در سال 2001، تحقیقاتی را بر روی سیستم موقعیت یابی داخلی بدن انجام دادند و طی آن سلول های نزدیک هیپوکامپ را که برای حافظه و جهت گیری مکانی ما لازم است، کشف کردند.

او و همسرش به دنبال یافتن جواب این سوال بودند که چگونه انسان مسیریابی می نماید؟

دومین کشفی که این زوج انجام دادند یک عنصر کلیدی در سیستم مذکور بود. آنها دریافتند در این سیستم سلول هایی وجود دارند که این سلول ها یک سیستم هماهنگ مکانی در مغز ایجاد می نمایند که به ما اجازه می دهد که دقیقاً خود را در یک فضای سه بعدی قرار دهیم.

به دلیل اینکه چنین سلول هایی در مغز ما وجود دارد هر بار که به جای جدیدی می رویم این سلول ها نقشه ای مانند جی.پی.اس را در مغز ما ایجاد می نمایند.

این زوج به همراه جان اوکیف به خاطر کشف سلول هایی که سامانه موقعیت یابی در مغز انسان تشکیل می دهند به طور مشترک برنده جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی سال 2014 شدند.

کالارنا: کالارنا: مقایسه و نقد کالاهای دیجیتالی

turkeyro.ir: ترکیه: سفر به سرزمین زیبایی ها، استانبول، آنتالیا، آنکارا، کوش آداسی